விடுதலைத்தீயில் தம்மை ஆகுதியாக்கி மரணித்த மாவீரச்செல்வங்களுக்கும், எல்லையில் நின்று எதிரியை எட்ட வைத்திருக்கும் எம்களப்போராளிகளுக்கும் சமர்ப்பணம்.
Monday, September 11, 2006
இது ஒரு ஆரம்பம்தான் இதற்கு பின்னால் நிறைய உண்டு. சற்று பொறுத்திருப்போம்.
1 comments:
said...
உங்கள் உள்ளத்தின் துடிப்பை அப்படியே எடுத்துக் கூறியிருக்கிறீர்கள். என்றோ ஒரு நாள் எமக்கு விடிவு காலம் வரும், எமது காலத்தில் கிடைக்காவிட்டாலும் எமக்கு அடுத்த சந்ததியினருக்குக் கிடைக்கும்.
நாம் ஒரு இலட்சிய விதையை விதைத்திருக்கின்றோம். அதற்கு எமது வீரர்களின் இரத்தத்தைப் பாய்ச்சி வளர்க்கின்றோம். இந்த விதை வளர்ந்து விருட்சமாகி எமது மாவீரர்களின் கனவை நனவாக்கும்.
1 comments:
உங்கள் உள்ளத்தின் துடிப்பை அப்படியே எடுத்துக் கூறியிருக்கிறீர்கள். என்றோ ஒரு நாள் எமக்கு விடிவு காலம் வரும், எமது காலத்தில் கிடைக்காவிட்டாலும் எமக்கு அடுத்த சந்ததியினருக்குக் கிடைக்கும்.
Post a Comment